การศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะชีวิต

           เป็นการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะชีวิตของประชาชน เป็นการศึกษาที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาคนเพื่อให้มีความรู้ เจตคติและทักษะที่จำเป็นสำหรับการดำรงชีวิตในสังคมปัจจุบัน เพื่อให้บุคคลสามารถเผชิญสถานการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเตรียมความพร้อมกับการปรับตัวในอนาคต เช่น ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน คุณธรรม จริยธรรม และค่านิยมที่ดีเป็นต้น   

ลักษณะงาน เป็นการพัฒนาประชาชนโดยยึดทักษะชีวิตพื้นฐานที่จำเป็น 4 ด้านเป็นหลัก
       - ด้านสุขภาพอนามัย
       - ด้านความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน
       - ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
       - ด้านคุณธรรม จริยธรรม ค่านิยม และคุณลักษณะที่พึงประสงค์
เพื่อให้มีทักษะการคิด การปฏิบัติตน ในการบูรณาการองค์การความรู้และกระบวนการเรียนรู้ให้สามารถแก้ปัญหาต่าง ๆ เฉพาะด้านให้เหมาะสมกับตนเอง ครอบครัวและชุมชน ให้ดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข
ลักษณะกิจกรรม เป็นกิจกรรมสร้างเสริมกระบวนการเรียนรู้ที่ตอบสนองความต้องการของกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งมีหลายรูปแบบ เช่น

1. รูปแบบกลุ่มสนใจ
2. รูปแบบค่าย
3. รูปแบบการอบรมประชาชน
4. รูปแบบการจัดกิจกรรมชุมชน
5. รูปแบบอื่น ๆ

         รูปแบบกิจกรรมมีหลายโดยธรรมชาติแล้วทักษะชีวิตจะมีความแตกต่างกันในแต่ละวัฒนธรรม แต่ในภาพรวมจะพบว่ามีทักษะชีวิตหลัก (Core Life Skills) 10 ประการดังนี้

                1. การตัดสินใจ (Decision making)

              2. การแก้ปัญหา(Problem solving)

              3. ความคิดสร้างสรรค์ (Creative thinking)

              4. ความคิดอย่างมีวิจารณญาณ (Critical thinking)

              5. การสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพ (Effective communication)

              6. ทักษะการสร้างสัมพันธภาพระหว่างบุคคล (Interpersonal relationship skills)

              7. ความตระหนักในตนเอง (Self-awareness)

              8. ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น (Em pathy)

              9. การจัดการกับอารมณ์ (Coping with emotions)

           10. การจัดการกับความเครียด (Coping with Stress)

              3.  กลุ่มพัฒนาอาชีพ เป็นการส่งเสริมความรู้และประสบการณ์แก่กลุ่มที่มีอาชีพประเภทเดียวกัน ให้สามารถพัฒนาปริมาณและคุณภาพผลผลิตเข้าสู่การจำหน่ายมีรายได้ยิ่งขึ้น เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่ม

             4.  การพัฒนาด้วยเทคโนโลยี เป็นการให้ความรู้แก่กลุ่มเป้าหมายเฉพาะที่ต้องการนำเทคโนโลยีมาใช้ในการพัฒนาอาชีพและศักยภาพแก่ตนเองและกลุ่ม

            การจัดการศึกษาอาชีพทั้ง  4  ประเภท เป็นกิจกรรมที่มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องทั้งการเรียนรตู้และการประกอบอาชีพ มิได้แยกจากกันโดยเด็ดขาด เช่น  เมื่อเรียนพัฒนาอาชีพ อาจจะต้องการความรู้ ทักษะอาชีพบางอย่างที่มีเสริมให้อาชีพที่ดำเนินการอย่างมีคุณค่ามากขึ้น

แนวทางการจัดกิจกรรม
1. การพัฒนาทักษะอาชีพ สำรวจความต้องการของกลุ่มผู้เรียนและฝึกทักษะอาชีพในลักษณะ หลักสูตรระยะสั้นที่ตอบสนองความต้องการของผู้เรียนเพื่อให้มีความรู้และทักษะพื้นฐานในอาชีพ
2. การอบรมเพื่อเข้าสู่อาชีพ จัดกิจกรรมต่อเนื่องจากการฝึกทักษะอาชีพหรือจัดเป็นกิจกรรม เฉพาะ เพื่อพัฒนากลุ่มเป้าหมายให้สามารถคิด วิเคราะห์ แลกเปลี่ยนเรียนรู้และพัฒนาตนเอง
เพื่อเข้าสู่อาชีพ โดยจัดให้มีกระบวนการแนะแนว อาชีพที่มีประสิทธิภาพ
3. การพัฒนาอาชีพ พัฒนาอาชีพของกลุ่มเป้าหมายในลักษณะกลุ่มพัฒนาอาชีพโดยจัดให้มีการ รวมกลุ่มของผู้มีอาชีพประเภทเดียวกันเพื่อรวมเป็นเครือข่ายในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้แสวงหา ความรู้และประสบการณ์ ตลอดจนพัฒนาอาชีพของกลุ่มโดยกระบวนการกลุ่ม