ประวัติความเป็นมา

ตำบลหนองโดน  ตั้งตามชื่อหมู่บ้านแห่งหนึ่งตามตำบลชายแดน  มีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอชำนิ  จังหวัดบุรีรัมย์  ตำบลหนองโดน  แยกออกจากตำบลบ้านยางเมื่อปี  พ.ศ. 2537  ความเป็นมาของประวัติศาสตร์  คล้ายคลึงกับตำบลบ้านยาง  หนองโดนเคยเป็นแห่งอุดมสมบรูณ์มาในอดีตมีผู้คนอพยพมาจากหลายแห่ง  เช่น  จาก  นครราชสีมา   ร้อยเอ็ด   มหาสสุรินทร์  ศรีสะเกษ เห็นเป็นที่อุดมสมบรูณ์ทางลักษณะดิน  และมีหนองน้ำในการทำการเกษตร  ได้เป็นอย่างดีจึงเป็นชุมชนที่หนาแน่นในปัจจุบัน “ หนองโดน “ หมายถึง  หนองที่ต้นไม้ล้อมรอบหรือขึ้นเต็มไปหมด  ต้นไม้ชนิดนี้ชื่อ  “ ต้นจิก “  ต้นจิกเป็นพันธุ์ไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง  ชอบขึ้นตามห้วย  หนอง  คลอง บึง หรือแม้แต่ที่แห้งแล้ง  ชาวอีสานทั่วไปเรียกว่า “ ต้นกระโดน “  ยอดของกระโดนมีรสฝาด  ยอดอ่อนสีแดงเรื่อชาวบ้านนิยมจิ้มกับปลาร้า (บอง) หรือปัจจุบันชอบกินกับแม่เป้ง  หรือ ลูก – ไข่มดแดง

สภาพทางภูมิประเทศ

ตำบลหนองโดนห่างจากที่ว่าการอำเภอลำปลายมาศ  15  กิโลเมตร  ดินเหนียวปนทรายพื้นที่ราบลุ่ม  มีเนินสูงอยู่บางแห่ง  ประชาชนทั่วไปมีอาชีพทำนา  ทำไร่  มีหมู่บ้านในเขตปกครอง  จำนวน  8  หมู่บ้าน  คือ
หมู่ที่ 1 บ้านหนองโดน                 หมู่ที่ 5  บ้านหนองไผ่
หมู่ที่ 2 บ้านหนองโดน                     หมู่ที่ 6 บ้านหนองโดนฝายน้ำ
หมู่ที่ 3 บ้านหนองโดนน้อย                 หมู่ที่ 7 บ้านหนองขวาง
หมู่ที่ 4 บ้านโนนเจริญ                         หมู่ที่ 8 บ้านบ่อใหญ่
สภาพทั่วไปของตำบล
          ลักษณะภูมิประเทศ มีสภาพพื้นที่เป็นที่ราบลุ่ม มีความลาดเทจากทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตก มีลำมาศไหลผ่าน พื้นที่ทั้งหมด 28.7 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 17,937.5 ไร่ ความเป็นอยู่เป็นชุมชนใหญ่ 7 หมู่บ้านรวมกัน และอีก 1 หมู่บ้านห่างชุมชนใหญ่ 1 กิโลเมตร